Główny // Zapalenie krtani

Unidox Solutab - oficjalne * instrukcje użytkowania

Instrukcja
(informacje dla specjalistów)
Do medycznego stosowania leku
UNIDOX SOLUTAB ®
(UNIDOX SOLUTAB ®)

Numer rejestracyjny: П N013102 / 01

Nazwa handlowa: Unidox Solutab ®

INN: Doksycyklina

Postać dawkowania: tabletki dyspergujące.

Skład:
Składnik aktywny: monohydrat doksycykliny 100,0 mg pod względem doksycykliny
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, sacharyna, hyproloza (nisko podstawiona), hypromeloza, koloidalny dwutlenek krzemu (bezwodny), stearynian magnezu, laktoza jednowodna

Opis:
Okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki o barwie od jasnożółtej do szaro-żółtej z grawerowaniem „173” (kod tabletki) z jednej strony i małym ryzykiem z drugiej.

Grupa farmakoterapeutyczna: antybiotyk - tetracyklina

Kod ATX: [J01AA02]

Działanie farmakologiczne:
Farmakodynamika
Antybiotyk o szerokim spektrum działania z grupy tetracyklin. Działa bakteriostatycznie, hamuje syntezę białek w komórce drobnoustrojów poprzez oddziaływanie z podjednostką 30S rybosomów. Aktywny wobec wielu drobnoustrojów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych: Streptococcus spp., Treponema spp., Staphylococcus spp., Klebsiella spp., Enterobacter spp. (w tym E. aerugenes), Neisseria Yersinia spp. (w tym Yersinia pestis), Brucella spp., Francisella tularensis, Bacillus anthracis, Bartonella bacilliformis, Pasteurella multocida, Borrelia recurrentis, Clostridium spp. (z wyjątkiem Clostridium difficile), Actinomyces spp., Fusobacterium fusiforme, Calymmatobacterium granulomatosis, Propionibacterium acnes, niektóre pierwotniaki (Entamoeba spp., Plasmodium falciparum).
Z reguły nie wpływa na Acinetobacter spp., Proteus spp., Pseudomonas spp., Serratia spp., Providencia spp., Enterococcus spp.
Należy wziąć pod uwagę możliwość nabytej oporności na doksycyklinę w wielu patogenach, które często są przekrojowe w obrębie grupy (tj. Szczepy oporne na doksycyklinę, będą jednocześnie odporne na całą grupę tetracyklin).

Farmakokinetyka
Ssanie
Absorpcja jest szybka i wysoka (około 100%). Spożycie pokarmu nieznacznie wpływa na wchłanianie leku.
Maksymalny poziom doksycykliny w osoczu krwi (2,6-3 μg / ml) osiąga się 2 godziny po przyjęciu 200 mg, a po 24 godzinach stężenie substancji czynnej w osoczu krwi zmniejsza się do 1,5 μg / ml.
Po przyjęciu 200 mg pierwszego dnia leczenia i 100 mg na dobę w kolejnych dniach, stężenie doksycykliny w osoczu krwi wynosi 1,5-3 μg / ml.

Dystrybucja
Doksycyklina wiąże się odwracalnie z białkami osocza (80–90%), dobrze przenika do narządów i tkanek, a słabo do płynu mózgowo-rdzeniowego (10–20% stężeń w osoczu), jednak stężenie doksycykliny w płynie mózgowo-rdzeniowym wzrasta wraz ze stanem zapalnym mózgu.
Objętość dystrybucji - 1,58 l / kg. 30–45 minut po spożyciu, doksycyklina występuje w stężeniach terapeutycznych w wątrobie, nerkach, płucach, śledzionie, kościach, zębach, gruczole krokowym, tkankach oka, płynach opłucnowych i puchlinowych, żółci, wysięku maziowym, wysięku w zatokach szczękowych i czołowych, płyny bruzdy gumowej.
Przy prawidłowej czynności wątroby poziom leku w żółci jest 5-10 razy wyższy niż w osoczu.
W ślinie określa się 5-27% stężenia doksycykliny w osoczu.
Doksycyklina przenika przez barierę łożyskową, jest wydzielana w małych ilościach do mleka matki.
Gromadzi się w zębinie i tkance kostnej.

Metabolizm
Niewielka część doksycykliny jest metabolizowana.

Usunięcie
Okres półtrwania po pojedynczej dawce wynosi 16-18 godzin, po podaniu wielokrotnych dawek - 22-23 godziny.
Około 40% przyjmowanego leku jest wydalane przez nerki, a 20-40% jest wydalane przez jelito w postaci nieaktywnych form (chelaty).

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych
Okres półtrwania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie zmienia się, ponieważ jego wydalanie przez jelita wzrasta.
Hemodializa i dializa otrzewnowa nie wpływają na stężenie doksycykliny w osoczu.

Wskazania do użycia
Choroby zakaźne i zapalne spowodowane podatnością
do przygotowania mikroorganizmów:

• infekcje dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła, ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli i płuc, płatowe zapalenie płuc, pozaszpitalne zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej;
• zakażenia górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie ucha, zapalenie zatok, zapalenie migdałków;
• infekcje układu moczowo-płciowego: zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie cewki moczowej, mykoplazmoza moczowo-płciowa, ostre zapalenie oskrzeli; zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie szyjki macicy i salpingoophoritis jako część połączonych teratii; w tym zakażenia przenoszone drogą płciową: chlamydia układu moczowo-płciowego, kiła u pacjentów z nietolerancją penicyliny, niepowikłana rzeżączka (jako terapia alternatywna), ziarniniak pachwinowy, przenoszony drogą płciową ziarniniak;
• zakażenia przewodu pokarmowego i dróg żółciowych (cholera, jersinioza, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych, zapalenie żołądka i jelit, czerwonka bakteryjna i amebowa, biegunka podróżna);
• zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym zakażenia ran po ukąszeniach zwierząt), ciężki trądzik (jako część terapii skojarzonej);
• inne choroby: frambesia, legionelloza, chlamydia o różnej lokalizacji (w tym zapalenie gruczołu krokowego i odbytnicy), riketsjoza, gorączka Q, plamista gorączka Gór Skalistych, dur brzuszny (w tym syfa, nawracające kleszcze), borelioza (I art. - rumień wędrujący), tularemia, dżuma, promienica, malaria; choroby zakaźne oka, jako część terapii skojarzonej - jaglica; leptospiroza, psittacosis, ornitoza, wąglik (w tym postać płucna), bartonelloza, erlichioza granulocytowa; krztusiec, bruceloza, zapalenie szpiku; posocznica, podostre septyczne zapalenie wsierdzia, zapalenie otrzewnej;
• zapobieganie powikłaniom ropnym pooperacyjnym; malaria spowodowana przez Plasmodium falciparum podczas krótkotrwałych podróży (mniej niż 4 miesiące) w obszarze, w którym często występują szczepy odporne na chlorochinę i / lub pirymetamino-sulfadoksynę.

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na tetracyklinę
• ciąża
• laktacja
• wiek do 8 lat
• poważne naruszenia wątroby i / lub nerek
• porfiria

Dawkowanie i podawanie
Zwykle czas trwania leczenia wynosi 5-10 dni. Tabletki rozpuszcza się w niewielkiej ilości wody (około 20 ml) w celu utworzenia zawiesiny, można ją również połknąć w całości, podzielić na części lub przeżuć wodą. Najlepiej spożywać z posiłkami.

Dorosłym i dzieciom w wieku powyżej 8 lat o masie ciała powyżej 50 kg przepisuje się 200 mg w 1-2 dawkach pierwszego dnia leczenia, a następnie 100 mg na dobę. W przypadkach ciężkich zakażeń Unidox jest przepisywany w dawce 200 mg na dobę przez cały okres leczenia.
Dla dzieci w wieku 8-12 lat o masie ciała poniżej 50 kg średnia dzienna dawka wynosi 4 mg / kg w pierwszym dniu, a następnie 2 mg / kg na dobę (w 1-2 dawkach). W przypadkach ciężkich zakażeń Unidox przepisywany jest w dawce 4 mg / kg na dobę przez cały okres leczenia.

Cechy dawkowania w przypadku niektórych chorób
W przypadku zakażeń wywołanych przez S. pyogenes Unidox trwa co najmniej 10 dni.
Z niepowikłaną rzeżączką (z wyjątkiem zakażeń odbytnicy u mężczyzn):
Dorosłym przepisuje się 100 mg dwa razy na dobę, aż do całkowitego wyleczenia (średnio przez 7 dni) lub 600 mg w ciągu jednego dnia - 300 mg w 2 dawkach podzielonych (druga dawka 1 godzinę po pierwszej).

W przypadku kiły pierwotnej 100 mg jest przepisywane dwa razy dziennie przez 14 dni, w przypadku kiły wtórnej 100 mg dwa razy dziennie przez 28 dni.

W przypadku niepowikłanych zakażeń układu moczowo-płciowego wywołanych przez Chlamydia trachomatis, zapalenie szyjki macicy, nie-gonokokowe zapalenie cewki moczowej wywołane przez Ureaplasma urealiticum, 100 mg podaje się 2 razy dziennie przez 7 dni.

W przypadku trądziku przepisuje się 100 mg na dobę, przebieg leczenia wynosi 6-12 tygodni.

Malaria (profilaktyka): 100 mg 1 raz dziennie przez 1-2 dni przed podróżą, następnie codziennie podczas podróży i przez 4 tygodnie po powrocie; dzieci powyżej 8 lat w dawce 2 mg / kg 1 raz dziennie.

Biegunka „podróżni” (zapobieganie) - 200 mg w pierwszym dniu podróży (na 1 przyjęcie lub 100 mg 2 razy dziennie), następnie 100 mg 1 raz dziennie przez cały pobyt w regionie (nie więcej niż 3 tygodnie).

Leczenie leptospirozy - 100 mg doustnie 2 razy dziennie przez 7 dni; zapobieganie leptospirozie - 200 mg raz w tygodniu podczas pobytu na obszarze o niekorzystnym położeniu i 200 mg na koniec podróży.

Aby zapobiec zakażeniom podczas aborcji medycznej, przepisuje się 100 mg na 1 godzinę przed i 200 mg po interwencji.

Maksymalna dawka dobowa dla dorosłych wynosi do 300 mg / dobę lub do 600 mg / dobę przez 5 dni z ciężkimi zakażeniami gonokokowymi. Dla dzieci powyżej 8 lat o masie ciała powyżej 50 kg - do 200 mg, dla dzieci w wieku 8-12 lat o masie ciała poniżej 50 kg - 4 mg / kg dziennie podczas całego leczenia.

W obecności nerkowego (klirens kreatyniny mniejszy niż 60 ml / min) i (lub) niewydolności wątroby konieczne jest zmniejszenie dobowej dawki doksycykliny, ponieważ powoduje to jej stopniową akumulację w organizmie (ryzyko działania hepatotoksycznego).

Efekty uboczne
Z przewodu pokarmowego:
anoreksja, nudności, wymioty, dysfagia, biegunka, zapalenie jelit, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego.

Reakcje dermatologiczne i alergiczne:
pokrzywka, nadwrażliwość na światło, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego, wysypka plamkowo-grudkowa i rumieniowa, zapalenie osierdzia, złuszczające zapalenie skóry.

Wątroba:
uszkodzenie wątroby (przy długotrwałym stosowaniu leku lub u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby).

Ze strony nerek: wzrost resztkowego azotu mocznika, ze względu na działanie anaboliczne leku.

Z układu krwiotwórczego:
niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość, neutropenia, eozynofilia, zmniejszona aktywność protrombiny.

Z układu nerwowego:
łagodny wzrost ciśnienia śródczaszkowego (anoreksja, wymioty, ból głowy, obrzęk nerwu wzrokowego), zaburzenia przedsionkowe (zawroty głowy lub niestabilność).

Od strony tarczycy:
u pacjentów, którzy otrzymywali doksycyklinę przez długi czas, możliwe jest odwracalne ciemnobrązowe zabarwienie tkanki tarczycy.

Z zębów i kości:
doksycyklina spowalnia osteogenezę, zaburza prawidłowy rozwój zębów u dzieci (nieodwracalnie zmienia się kolor zębów, rozwija się hipoplazja szkliwa).

Inne:
kandydoza (zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, zapalenie odbytnicy, zapalenie pochwy) jako przejaw nadkażenia.

Przedawkowanie
Objawy:
Zwiększone działania niepożądane spowodowane uszkodzeniem wątroby - wymioty, gorączka, żółtaczka, azotemia, zwiększony poziom aminotransferaz, wydłużony czas protrombinowy.
Leczenie:
Niezwłocznie po przyjęciu dużych dawek zaleca się mycie żołądka, picie dużej ilości wody i, jeśli to konieczne, wywołanie wymiotów. Weź węgiel aktywny i osmotyczne środki przeczyszczające. Hemodializa i dializa otrzewnowa nie są zalecane ze względu na niską skuteczność.

Interakcje narkotykowe
Leki zobojętniające zawierające glin, magnez, wapń, preparaty żelaza, wodorowęglan sodu, środki przeczyszczające zawierające magnez zmniejszają wchłanianie doksycykliny, więc ich stosowanie powinno być oddzielone w odstępie 3 godzin.
W związku z hamowaniem mikroflory jelitowej przez doksycyklinę, wskaźnik protrombiny zmniejsza się, co wymaga dostosowania dawki pośrednich antykoagulantów.
Gdy doksycyklina jest łączona z antybiotykami bakteriobójczymi, które naruszają syntezę ściany komórkowej (penicyliny, cefalosporyny), skuteczność tego ostatniego zmniejsza się.
Doksycyklina zmniejsza niezawodność antykoncepcji i zwiększa częstość krwawień acyklicznych podczas przyjmowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogen.
Etanol, barbiturany, ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina i inne Mikrosomalne stymulatory utleniania, przyspieszające metabolizm doksycykliny, zmniejszają jej stężenie w osoczu krwi.
Jednoczesne stosowanie doksycykliny i retinolu przyczynia się do wzrostu ciśnienia śródczaszkowego.

Specjalne instrukcje
Istnieje możliwość oporności krzyżowej i nadwrażliwości na inne leki z serii tetracyklin.
Tetracykliny mogą wydłużać czas protrombinowy, należy ściśle kontrolować receptę tetracyklin u pacjentów z koagulopatią.
Anty-anaboliczne działanie tetracyklin może prowadzić do wzrostu poziomu resztkowego azotu mocznikowego we krwi. Z reguły nie jest to istotne dla pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Jednak u pacjentów z niewydolnością nerek może wystąpić wzrost azotemii. Stosowanie tetracyklin u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wymaga nadzoru medycznego.
Przy długotrwałym stosowaniu leku wymaga okresowego monitorowania parametrów laboratoryjnych krwi, wątroby i czynności nerek.
W związku z możliwym rozwojem zapalenia skóry, konieczne jest ograniczenie nasłonecznienia podczas leczenia i przez 4-5 dni po nim.
Długotrwałe stosowanie leku może powodować dysbakteriozę, aw konsekwencji rozwój hipowitaminozy (zwłaszcza witamin z grupy B).
Aby zapobiec objawom dyspeptycznym, zaleca się przyjmowanie leku wraz z posiłkami.

Nie zbadano cech wpływu na zdolność prowadzenia samochodu i obsługi mechanizmów.

Formularz wydania
Tabletki do sporządzania zawiesiny 100 mg; na 10 tabletkach w blistrze z folii PVC / aluminiowej. Na 1 blistrze wraz z instrukcją aplikacji w kartonowym opakowaniu.

Warunki przechowywania
W temperaturze od 15 do 25 ºС.
Trzymaj z dala od dzieci!

Okres trwałości
5 lat.
Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.

Warunki sprzedaży aptek
Zgodnie z recepturą.

Wyprodukowane przez:
Astellas Pharma Europe B.V., Holandia
Elizabeth 19, Leiderdorp

Pakowane i / lub pakowane:
Astellas Pharma Europe B.V., Holandia
lub CJSC ORTAT, Rosja

Skargi konsumentów wysyłane do:
Moskiewskie biuro Astellas Pharma Europe B.V., Holandia:
109147 Moskwa, marksista ul. 16
Centrum biznesowe Mosalarko Plaza-1, piętro 3

Unidox Solutab

Unidox Soljutab: instrukcje użytkowania i recenzje

Nazwa łacińska: Unidox Solutab

Kod ATX: J01AA02

Składnik aktywny: doksycyklina (doksycyklina)

Producent: ZIO-Zdorovie, ZAO (Rosja), Astellas Pharma Europe B.V. (Astellas Pharma Europe B.V) (Holandia)

Aktualizacja opisu i zdjęcia: 29.11.2018

Ceny w aptekach: od 262 rubli.

Unidox Solutab jest antybiotykiem z grupy tetracyklin.

Uwolnij formę i kompozycję

Postać dawkowania - tabletki: okrągłe, dwuwypukłe, od szaro-żółtego lub jasnożółtego do brązowego z plamami, z farbą po jednej stronie i grawerowaniem „173” po drugiej (10 sztuk w blistrach, w kartonowym pudełku 1 blister i instrukcje użytkowania Unidox Solutab).

Składniki 1 tabletka:

• składnik aktywny: doksycyklina (w postaci monohydratu) - 100 mg;
• składniki pomocnicze: stearynian magnezu, hyproloza (nisko podstawiona), celuloza mikrokrystaliczna, monohydrat laktozy, hypromeloza, sacharyna, koloidalny dwutlenek krzemu (bezwodny).

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika

Aktywny składnik Unidox Solutab - doksycyklina, jest środkiem przeciwbakteryjnym o szerokim spektrum działania należącym do grupy tetracyklin.

Ma działanie bakteriostatyczne. Interakcja z podjednostką rybosomową 30S hamuje syntezę białek w komórce mikrobiologicznej.

Jest skuteczny w chorobach wywoływanych przez wiele drobnoustrojów gram-dodatnich i gram-ujemnych, w tym Actinomyces spp., Brucella spp., Staphylococcus spp., Borrelia recurrentis, Bacillus anthracis, Neisseria gonorrhoeae, Bartonella bacilli, Campylo-lytheter-wiatr, musisz być przedmiotem formuły, musisz to kontynuować, a układ testowy, Bristonlachterhoterter, 3, Bartonella bakteris, przykład bakterii. (w tym E. aerogenes), Clostridium spp. (inne niż clostridia) spp., Shigella spp., Treponema spp., Tyfus exanthematicus, Yersinia spp. (w tym Yersinia pestis), Ureaplasma urealyticum, Vibrio cholerae, jak również niektóre pierwotniaki, takie jak Entamoeba spp., Plasmodium falciparum.

Doksycyklina jest ogólnie nieaktywna wobec Acinetobacter spp., Enterococcus spp., Serratia spp., Pseudomonas spp., Proteus spp., Providencia spp.

Niektóre patogeny mogą nabywać oporność na doksycyklinę, co jest często przekrojowe w grupie, tj. Szczepy oporne na doksycyklinę będą oporne na wszystkich członków grupy tetracyklinowej.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym doksycyklina jest szybko i prawie całkowicie wchłaniana. Spożycie pokarmu wpływa nieznacznie na substancję.

Maksymalne stężenie w osoczu wynosi 2,6–3 µg / ml i osiągane jest w ciągu 2 godzin po przyjęciu dawki 200 mg. Po 24 godzinach poziom doksycykliny w osoczu zmniejsza się do 1,5 μg / ml.

Podczas przyjmowania leku Unidox Solutab pierwszego dnia w dawce 200 mg i 100 mg każdy w kolejnych dniach, równowagowe stężenie doksycykliny w osoczu wynosi 1,5–3 µg / ml.

Lek odwracalnie wiąże się z białkami osocza w 80–90%. Wnika dobrze do tkanek i narządów, słabo do płynu mózgowo-rdzeniowego (wykrywa się około 10–20% poziomu w osoczu), jednak wraz z zapaleniem mózgowego rdzenia kręgowego wzrasta stężenie płynu mózgowo-rdzeniowego.

Objętość dystrybucji wynosi 1,58 l / kg. Po 30–45 minutach po doustnym podaniu doksycykliny Unidox Solutab występuje w stężeniach terapeutycznych w następujących tkankach i płynach: nerki, wątroba, śledziona, płuca, zęby, kości, tkanki oka, gruczoł krokowy, dziąsła, płyn dziąsłowy, wysięk z zatok czołowych, wysięk błony maziowej, płyn opłucnowy i płyn puchlinowy.

W ślinie określa się doksycyklinę w ilości 5–27% całkowitego stężenia w osoczu.

U pacjentów z prawidłową czynnością wątroby stężenie w żółci jest 5–10 razy wyższe niż w osoczu.

Lek przenika przez barierę łożyskową, w małych ilościach do mleka matki. Gromadzi się w tkance kostnej i zębinie.

Doksycyklina jest metabolizowana w nieznacznych ilościach.

Po pojedynczej dawce Unidox Soljutab, okres półtrwania (T_½) wynosi 16-18 godzin, przy wielokrotnym użyciu - 22-23 godzin.

Około 40% dawki jest wydalane przez nerki, 20–40% przez jelito w postaci nieaktywnych form (chelaty).

T_½ z upośledzoną czynnością nerek nie zmienia się, zwiększając wydalanie leku przez jelita.

U pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej lub hemodializie stężenie doksycykliny w osoczu nie zmienia się.

Wskazania do użycia

Unidox-Soluteb jest przepisywany w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje z różnych narządów i układów organizmu:

• drogi oddechowe: zapalenie gardła, zapalenie tchawicy, ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, pozaszpitalne zapalenie płuc, płatowe zapalenie płuc, oskrzelowe zapalenie płuc, ropniak opłucnej, ropień płuc;
• przewód pokarmowy i drogi żółciowe: zapalenie dróg żółciowych, zapalenie pęcherzyka żółciowego, biegunka podróżnych, zapalenie żołądka i jelit, jersinioza, cholera, czerwonka amebowa i bakteryjna;
• układ moczowy: odmiedniczkowe zapalenie nerek terapia), kiła u pacjentów z nietolerancją penicyliny;
• skóra i tkanki miękkie: ciężki trądzik (jako część terapii skojarzonej), infekcje ran po ukąszeniach u zwierząt, inne choroby zakaźne;
• Inne: bruceloza, krztusiec, zapalenie szpiku, malaria, Legioneloza, tularemia, tyfus, promienica, zaraza, choroba z Lyme (I st. - rumień wędrujący), gorączkę plamistą Gór Skalistych, gorączka Q, frambezja, leptospirozą granulocytowa erlichiozy, gorączka (w tym h. sypny, nawracające kleszcze, ornitoza, papuzica, bartonelloza, wąglik (w tym postać płucna), jaglica, zapalenie otrzewnej, podostre septyczne zapalenie wsierdzia, posocznica, choroby zakaźne oka, chlamydia o różnej lokalizacji (w tym h. zapalenie odbytnicy i zapalenie gruczołu krokowego).

Tabletki Unidox Soljutab stosuje się również w celu zapobiegania pooperacyjnym powikłaniom ropnym i malarii wywołanym przez Plasmodium falciparum podczas krótkich podróży (do 4 miesięcy) w miejscu, gdzie powszechne są szczepy odporne na pirymetaminę i / lub chlorochinę.

Przeciwwskazania

• porfiria;
• poważne naruszenia wątroby i / lub nerek;
• wiek do 8 lat;
• okres laktacji;
• nadwrażliwość na lek lub inne tetracykliny.

Unidox solutub jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży, z wyjątkiem przypadków konieczności życiowej.

Unidox Soljutab, instrukcje użytkowania: metoda i dawkowanie

Unidox Solutab należy przyjmować doustnie. Tabletki można połykać w całości popijając wodą lub w postaci zawiesiny po rozpuszczeniu w małej ilości wody (około 20 ml). Można je podzielić na części lub żuć.

Lek należy przyjmować najlepiej podczas posiłków, siedząc lub stojąc, aby zmniejszyć ryzyko zapalenia przełyku i wrzodów przełyku. Nie należy przyjmować tabletek tuż przed snem.

Standardowe dawki Unidox Solutab w zależności od wieku i masy ciała:

• dorośli i dzieci od 8 lat o masie ciała> 50 kg: pierwszy dzień - 200 mg w 1 lub 2 dawkach, następnie - 100 mg raz na dobę. W ciężkich zakażeniach lek jest przepisywany w dawce 200 mg na dobę przez cały okres leczenia;
• dzieci w wieku 8–12 lat o masie ciała 50 kg: 200 mg;
• dzieci w wieku 8–12 lat o wadze

Unidox Solutab: instrukcje użytkowania

Unidox Solutab jest lekiem antybiotykowym. Ma działanie bakteriostatyczne, co prowadzi do zaprzestania wzrostu i rozmnażania mikroorganizmów wrażliwych na związek aktywny. Lek jest przepisywany do etiotropowego leczenia chorób zakaźnych, mających na celu tłumienie wrażliwych patogenów.

Opis

Lek jest wytwarzany w postaci tabletek dyspergowalnych (po umieszczeniu w wodzie, tworzenie systemu dyspersyjnego przypomina zawiesinę i obejmuje najmniejsze cząstki substancji czynnej i składniki pomocnicze). Mają jasnożółty kolor, okrągły kształt i dwuwypukłą powierzchnię.

Skład

Głównym związkiem czynnym jest antybiotyk doksacyklina. Jego zawartość w 1 tabletce wynosi 100 mg. Zawiera również następujące związki pomocnicze:

• Nisko podstawiona hydroksypropyloceluloza.
• Krzemionkowy koloidalny bezwodny.
• Laktoza jednowodna.
• Celuloza mikrokrystaliczna.
• Hypromeloza.
• Stearynian magnezu.
• Laktoza jednowodna.
• Sacharyna.

Tabletki pakowane są w blister po 10 sztuk. Opakowanie kartonowe zawiera jeden blister i adnotację.

Mechanizm działania

Główny składnik aktywny doksycykliny należy do antybiotyków tetracyklinowych. Związek ma działanie bakteriostatyczne, które objawia się tłumieniem wzrostu i rozmnażaniem wrażliwych bakterii. Wdrożenie mechanizmu działania leku odbywa się poprzez blokowanie biosyntezy niektórych białek w komórce bakteryjnej. Lek ma działanie bakteriostatyczne przeciwko dużej liczbie różnych rodzajów bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych.

Ponieważ tabletki mają postać dyspergowalną, uwalnianie substancji czynnej jest szybsze niż w przypadku podobnych preparatów. Po spożyciu doksycyklina jest szybko i prawie całkowicie wchłaniana do krwi. Jedzenie pokarmu i mleka nie wpływa na biodostępność składnika aktywnego leku. Po wprowadzeniu do krwi doksycyklina jest równomiernie rozprowadzana w tkankach. Jest metabolizowany w wątrobie, tworząc aktywne metabolity, które są usuwane z organizmu przez kał i mocz.

Wskazania do użycia

Głównym wskazaniem medycznym do przepisywania leku jest terapia etiotropowa chorób zakaźnych, mająca na celu zahamowanie wzrostu, rozmnażanie, a następnie zniszczenie patogenów wrażliwych na doksycyklinę:

• Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, w tym zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli.
• Procesy zakaźne rozwijające się w różnych strukturach układu moczowego.
• Choroby przenoszone drogą płciową - chlamydia, mykoplazmoza, ureaplazmoza, rzeżączka, kiła.
• Choroby okulistyczne wywołane przez gonokoki, gronkowce i inne bakterie wrażliwe na doksycyklinę.
• Ornitoza.
• Bruceloza.
• Borelioza
• Choroby zakaźne wywołane różnymi rodzajami riketsji (drobnoustrojów karbikowanych) - grupa durów brzusznych, gorączka Q, gorączka odkleszczowa.
• Niebezpieczne infekcje (lek jest zwykle stosowany jako środek drugiej linii) - cholera, dżuma, nawracająca epidemia duru brzusznego, tularemia i gorączka tropikalna.

Lek stosuje się również w celu zapobiegania rozwojowi boreliozy (boreliozy) po ugryzieniu kleszcza.

Przeciwwskazania

Istnieje kilka bezwzględnych przeciwwskazań medycznych, z których wyklucza się przyjmowanie tabletek, w tym:

• Indywidualna nietolerancja na którykolwiek ze składników leku.
• Wiek pacjenta do 12 lat.
• Ciąża w dowolnym czasie.
• Okres laktacji (karmienie piersią).

Przed przepisaniem leku lekarz prowadzący jest przekonany, że nie ma przeciwwskazań.

Dawkowanie i administracja

Tabletki do sporządzania zawiesiny są przeznaczone do stosowania doustnego. Wcześniej tabletkę umieszczano w płynie nie mniejszym niż 20 ml, otrzymaną zawiesinę wypijano, najlepiej wraz z posiłkami. W razie potrzeby tabletkę można przyjmować w całości, nie rozpuszczać w wodzie lub żuć. Aby zapobiec rozwojowi zmian zapalnych lub erozyjnych w ścianie przełyku, ostatni lek powinien być na kilka godzin przed planowanym snem. Średnia zalecana dawka leku zależy od wieku pacjenta:

• Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat, pod warunkiem, że ich ciało waży ponad 50 kg - pierwszego dnia leczenia lek jest przepisywany w dawce 200 mg (2 tabletki) w 1 lub 2 dawkach (2 dawki utrzymywane w przybliżeniu w równych odstępach czasu). Następnie przejdź do dawki podtrzymującej 100 mg w jednym kroku. W ciężkich przypadkach infekcji dopuszcza się dawkę 200 mg na dobę podczas całego okresu leczenia.
• Dzieci w wieku 12 lat lub dorośli o masie ciała mniejszej niż 50 kg - w pierwszym dniu leczenia lek jest przepisywany w dawce dobowej na podstawie wskaźnika 4 mg na 1 kg masy ciała w 1 recepcji. Następnie stosuje się dawkę podtrzymującą, która wynosi 2 mg na 1 kg masy ciała.

Dawkowanie i sposób stosowania leku u dorosłych zależy również od choroby zakaźnej, która stała się wskazaniem do celów leku:

• Rzeżączka - kobiety przepisują leki w dawce 200 mg na dobę, aż do całkowitego wyleczenia (czas trwania leczenia wynosi średnio 5 dni). U mężczyzn schemat leczenia jest inny - 200-300 mg leku dziennie jest przepisywane przez 2-4 dni, lub 300 mg każda trwa tylko 2 razy w odstępie 1 godziny.
• Dur durowy - lek podaje się raz w dawce 100-200 mg (wybór dawki zależy od ciężkości procesu zakaźnego).
• Różne choroby zakaźne wpływające na strukturę układu moczowo-płciowego - 200 mg na dobę przez 7-10 dni.
• Kiła pierwotna lub wtórna - 300 mg dziennie, przebieg leczenia nie powinien być krótszy niż 10 dni.

W innych przypadkach dawkę, sposób leczenia, a także czas trwania terapii ustala się indywidualnie.

Efekty uboczne

Podczas przyjmowania tabletek możliwe jest wystąpienie działań niepożądanych z kilku narządów i układów:

• Układ pokarmowy - nudności, którym towarzyszą okresowe wymioty, zaburzenia połykania (dysfagia), zapalenie języka (zapalenie języka), utrata apetytu aż do całkowitego braku (anoreksja), biegunka, zapalenie jelita cienkiego i jelita grubego (zapalenie jelit), w tym wywołane przez dodanie bakterii beztlenowych infekcja, gronkowiec.
• Krew i czerwony szpik kostny - niedokrwistość hemolityczna (niedokrwistość, wywołana zwiększonym zniszczeniem czerwonych krwinek), zmniejszenie liczby neutrofili (neutropenia), płytek krwi (trombocytopenia) oraz wzrost liczby eozynofili (eozynofilia) na jednostkę objętości krwi.
• Układ nerwowy - ból głowy, przerywane zawroty głowy.
• Układ sercowo-naczyniowy - zmniejszenie ogólnoustrojowego ciśnienia tętniczego (niedociśnienie).
• Stan mikroflory jelitowej i błon śluzowych o różnej lokalizacji w organizmie - kandydoza (wzrost liczby komórek przedstawicieli warunkowo patogennej flory grzyba Candida), która objawia się biegunką, specyficznym stanem zapalnym błony śluzowej jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej), językiem (zapalenie języka), odbytnicą (zapalenie odbytnicy), pochwa u kobiet (zapalenie pochwy lub pleśniawki).
• Skóra i jej przydatki - zwiększona wrażliwość na światło słoneczne (fotouczulenie), która objawia się podrażnieniem i reakcją zapalną, złuszczające zapalenie skóry (specyficzne zapalenie skóry).
• Reakcje alergiczne - punktowa wysypka, swędzenie skóry, obrzęk naczynioruchowy o różnej lokalizacji, pokrzywka, skurcz oskrzeli, wstrząs anafilaktyczny (stan, który niesie bezpośrednie zagrożenie dla życia ludzkiego i wymaga pilnej pomocy wykwalifikowanej).

Pojawienie się pierwszych oznak rozwoju negatywnych reakcji jest powodem do zaprzestania przyjmowania tabletek i pójścia do lekarza. Lekarz specjalista określi możliwość i możliwość dalszego stosowania leku.

Funkcje aplikacji

Przed przepisaniem leku lekarz prowadzący koniecznie dokładnie zapoznaje się z instrukcjami dla niego i zwraca uwagę na kilka z następujących cech prawidłowego stosowania:

• Pacjentom ze współistniejącą niewydolnością nerek lub wątroby można przepisywać leki tylko ze względów medycznych. Jednocześnie zmniejsza się dawkę terapeutyczną i prowadzi się stałą kontrolę stanu czynnościowego wątroby i nerek.
• Gdy pojawienie się oporności drobnoustrojów na patogeny procesu zakaźnego na inne tetracykliny, Unidox Soluteb nie jest przepisywany, ponieważ istnieje prawdopodobieństwo niepowodzenia doksycykliny. W takich przypadkach stosuje się antybiotyki innych grup.
• Na tle długotrwałego stosowania leków może rozwinąć się hipowitaminoza. Zmniejszenie spożycia witamin z grupy B wiąże się z zahamowaniem wzrostu i reprodukcji mikroorganizmów przedstawicieli normalnej mikroflory w jelicie. Są odpowiedzialni za produkcję witamin rozpuszczalnych w wodzie.
• Doksycyklina może wywoływać zaburzenia metaboliczne w postaci porfirii, jak również wzrost poziomu kwasu moczowego w organizmie.
• Aktywny składnik leku może wchodzić w interakcje z innymi grupami leków (leki bakteriostatyczne, leki zobojętniające sok żołądkowy, warfaryna, barbiturany, karbamazepim, cyklosporyna, fenytoina, metoksyfluran), więc lekarz powinien zostać ostrzeżony o ich możliwym zastosowaniu.
• Po zażyciu pigułki, potencjalnie niebezpieczna praca (w tym prowadzenie samochodu) nie jest zalecana, ponieważ rozwój zawrotów głowy nie jest wykluczony ze względu na spadek poziomu ogólnoustrojowego ciśnienia tętniczego.

Lek jest wydawany tylko na receptę, co decyduje o możliwości jego wyznaczenia, dawkowania, trybie i czasie stosowania.

Przedawkowanie

Przy znacznym nadmiarze zalecanej dawki występują oznaki uszkodzenia wątroby, które obejmują nudności, wymioty, żółtaczkę, zwiększoną aktywność enzymów aminotransferaz wątrobowych, co określa laboratorium. Leczenie obejmuje mycie żołądka, jelit, przyjmowanie enterosorbentów (węgiel aktywny lub analogi), a także terapię patogenetyczną mającą na celu normalizację stanu wątroby.

Analogi

Na rynku farmaceutycznym istnieją analogi strukturalne leku zawierającego doksycyklinę. Należą do nich Doxybene, Vibramicin, Doxycycline, Doxy-M-Ratiopharm.

Przechowywanie

Okres ważności tabletek wynosi 5 lat. Przechowuje się je w oryginalnym opakowaniu w temperaturze powietrza od +15 do + 25 ° C. Nie należy dopuszczać do ekspozycji światła i wilgoci. Chronić przed dziećmi.

Cena Unidox Solutab

Średni koszt pakowania leku zawierającego 10 tabletek wynosi 340-360 rubli.

Tabletki 100 mg Unidox Solutab: instrukcje, cena i recenzje

W tym artykule medycznym można znaleźć lek Unidox Solutab. Instrukcje użycia wyjaśnią, w jakich przypadkach możliwe jest przyjmowanie tabletek do sporządzania zawiesiny, z których lek pomaga, jakie są wskazania do stosowania, przeciwwskazania i działania niepożądane. Adnotacja przedstawia formę uwalniania leku i jego skład.

W artykule lekarze i konsumenci mogą zostawić tylko prawdziwe recenzje na temat Unidox Solutab, z których można dowiedzieć się, czy lek ten pomógł w leczeniu zapalenia oskrzeli, zapalenia ucha, ureaplazmy i innych zakażeń, a także trądziku u dorosłych i dzieci, na które jest przepisany. W instrukcji wymieniono analogi Unidox Solutab, ceny leku w aptekach, a także jego zastosowanie w czasie ciąży.

Skutecznym antybiotykiem z grupy tetracyklin jest Unidox Solutab. Instrukcje użytkowania wskazują, że tabletki 100 mg dobrze pomagają w leczeniu patologii wywołanych przez patogeny bakteryjne, podczas gdy mają długotrwały efekt.

Uwolnij formę i kompozycję

Unidox Solutab jest produkowany w postaci tabletek (okrągły, dwuwypukły, żółtawy, z napisem 173).

Jedna tabletka leku zawiera 0,1 g składnika aktywnego antybiotyku doksycykliny i substancji pomocniczych.

Produkują także kapsułki i liofilizowany proszek do wstrzykiwania Unidox.

Działanie farmakologiczne

Unidox Solutab to półsyntetyczna tetracyklina o szerokim spektrum działania. Ma działanie bakteriostatyczne i może nawet wpływać na patogeny znajdujące się wewnątrz komórek.

Unidox skutecznie zwalcza obie bakterie Gram-dodatnie, w tym Clostridium, Listeria, Staphylococcus, Streptococcus i Gram-ujemne mikroorganizmy, takie jak Hemophilus bacillus, Neisseria, Escherichia coli, Klebsiella, Salmonella, Shigella, Iersinia, IOM, Iacobiochemia, Klebsiella, Salmonella, Shigella, Yersinia

Lek jest bardzo aktywny w zwalczaniu większości patogenów bardzo niebezpiecznych chorób zakaźnych: czynników wywołujących nosaciznę, wibrujących cholery, tularemii, dżumy, drobnoustrojów wąglika, legionelli, riketsji, brucelli, chlamydii. Niewrażliwy na większość leków Pseudomonas aeruginosa i Proteus.

Jest również całkowicie nieskuteczny w leczeniu chorób grzybiczych i nie jest stosowany do tego celu. W porównaniu z innymi tetracyklinami, Unidox Solutab ma wyższą aktywność terapeutyczną i długotrwały efekt. Jednocześnie, w mniejszym stopniu niż inne tetracykliny, hamuje normalną mikroflorę jelitową.

Wskazania do użycia

Co pomaga Unidox Solutab? Tabletki są przepisywane w leczeniu patologii wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na doksycyklinę:

• choroby układu oddechowego (zapalenie gardła, zapalenie tchawicy, ropień płuc, ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli);
• jaglica, posocznica, zapalenie otrzewnej, zapalenie szpiku;
• zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie gruczołu krokowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej, zapalenie błony śluzowej macicy;
• Choroby laryngologiczne (zapalenie ucha, zapalenie migdałków itp.);
• infekcje żołądkowo-jelitowe - cholera, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie żołądka i jelit, biegunka, jersinioza;
• IPP - ureaplasma, syfilis, rzeżączka, chlamydia;
• zapobieganie malarii i zapaleniu pooperacyjnemu.

Co jeszcze traktuje Unidox Solutab?

• Gorączka plamista Gór Skalistych;
• ornitoza, bartonelloza;
• Borelioza w pierwszym etapie;
• legionelloza, Qu gorączka;
• trądzik;
• wąglik;
• psittacosis, leptospirosis;
• krztusiec
• odchylenia, riketsjoza;
• plaga, malaria;
• dur brzuszny;
• tularemia, promienica;
• erlichioza granulocytów;
• bruceloza.

Instrukcje użytkowania

Unidox najlepiej przyjmować z posiłkami. Tabletki rozpuszcza się w małej ilości wody (około 20 ml) w celu utworzenia zawiesiny. Tabletki można również połykać w całości, podzielić na części lub żuć, wodą pitną. Zwykle czas trwania leczenia wynosi 5-10 dni.

Dorosłym i dzieciom powyżej 8 lat o masie ciała powyżej 50 kg przepisuje się 200 mg na dobę w 1 lub 2 dawkach w pierwszym dniu leczenia, a 100 mg na dobę w 1 recepcji w kolejnych dniach leczenia. W przypadku ciężkich zakażeń przepisuje się 200 mg na dobę przez cały okres leczenia.

Dla dzieci w wieku 8-12 lat o masie ciała mniejszej niż 50 kg, średnia dzienna dawka wynosi 4 mg / kg pierwszego dnia, a następnie 2 mg / kg dziennie (w 1-2 dawkach). W przypadkach ciężkich zakażeń lek jest przepisywany w dawce 4 mg / kg dziennie przez cały okres leczenia. W przypadku zakażeń wywołanych przez Streptococcus pyogenes czas trwania leczenia wynosi co najmniej 10 dni.

• W przypadku niepowikłanej rzeżączki (z wyjątkiem zakażeń odbytnicy u mężczyzn), dorosłym przepisuje się 100 mg 2 razy dziennie, aż do całkowitego wyleczenia (średnio 7 dni), lub 600 mg w ciągu jednego dnia, 300 mg w 2 dawkach (druga dawka 1 godzina po pierwszej).
• W kiły pierwotnej 100 mg przepisuje się 2 razy dziennie przez 14 dni, aw kiły wtórnej 100 mg 2 razy dziennie przez 28 dni.
• W przypadku niepowikłanych zakażeń układu moczowo-płciowego wywołanych przez Chlamydia trachomatis, zapalenie szyjki macicy, nie-gonokokowe zapalenie cewki moczowej wywołane przez Ureaplasma urealiticum, 100 mg podaje się 2 razy dziennie przez 7 dni.
• Gdy trądzik Unidox przepisał 100 mg dziennie, kurs leczenia trwa 6-12 tygodni.
• W profilaktyce malarii 100 mg jest przepisywane 1 raz dziennie, 1-2 dni przed podróżą, następnie codziennie podczas podróży i przez 4 tygodnie po powrocie; dzieci powyżej 8 lat - 2 mg / kg raz dziennie.
• W celu zapobiegania biegunce podróżnych 200 mg w pierwszym dniu podróży w 1 lub 2 dawkach, a następnie 100 mg raz dziennie przez cały pobyt w regionie (nie więcej niż 3 tygodnie).
• Do leczenia leptospirozy - 100 mg doustnie 2 przez 7 dni; w zapobieganiu leptospirozie 200 mg raz w tygodniu podczas pobytu na obszarze o niekorzystnych warunkach i 200 mg na koniec podróży.
• Aby zapobiec zakażeniom podczas aborcji medycznej, przepisuje się 100 mg na 1 godzinę przed i 200 mg po interwencji.

Maksymalne dzienne dawki dla dorosłych wynoszą do 300 mg dziennie lub do 600 mg dziennie przez 5 dni z ciężkimi zakażeniami gonokokowymi. Dla dzieci powyżej 8 lat o masie ciała powyżej 50 kg - do 200 mg, dla dzieci w wieku 8-12 lat o masie ciała poniżej 50 kg - 4 mg / kg dziennie podczas całego leczenia.

W przypadku niewydolności nerek (QC poniżej 60 ml / min) i (lub) niewydolności wątroby konieczne jest zmniejszenie dobowej dawki doksycykliny.

Przeciwwskazania

• Leukopenia
• Drugi i trzeci trymestr ciąży.
• Porfiria.
• Nadwrażliwość na lek.
• Laktacja.
• Ciężka niewydolność wątroby.

Według opinii Unidox przyczynia się do odkładania nierozpuszczalnych soli wapnia w tkance kostnej. Dlatego ten lek nie powinien być przepisywany dzieciom w wieku poniżej 8 lat. W przypadku miastenii przeciwwskazane jest dożylne podanie leku. Dokładnie te same przeciwwskazania to analogi unidox.

Efekty uboczne

• nudności, wymioty, utrata apetytu, zapalenie jelit, zapalenie w okolicy narządów płciowych, w związku z aktywacją wzrostu grzyba Candida, zapalenie jamy ustnej;
• niedokrwistość, porfiria, małopłytkowość;
• przekrwienie, wstrząs anafilaktyczny, spadek ciśnienia krwi, tachykardia, duszność;
• szum w uszach, halucynacje;
• zapalenie skóry, pokrzywka, anafilaksja, zapalenie osierdzia i rumień;
• kruchość kości i zębów, przebarwienie szkliwa;
• niewydolność nerek i wątroby, albuminuria, brak potasu we krwi, zwiększony poziom azotu w osoczu krwi.

Dzieci podczas ciąży i laktacji

Unidox jest przeciwwskazany w okresie ciąży i laktacji, ponieważ przenika przez barierę łożyskową. Lek może hamować wzrost kości szkieletu płodu. Jeśli to konieczne, stosowanie w okresie karmienia piersią powinno przerwać karmienie piersią. U dzieci doksycyklina nie jest stosowana do 8 lat.

Specjalne instrukcje

W związku z możliwym rozwojem zapalenia skóry, konieczne jest ograniczenie nasłonecznienia podczas leczenia i przez 4-5 dni po nim.

Anty-anaboliczne działanie tetracyklin może prowadzić do wzrostu poziomu resztkowego azotu mocznikowego we krwi. Z reguły nie jest to istotne dla pacjentów z prawidłową czynnością nerek.

Jednak u pacjentów z niewydolnością nerek może wystąpić wzrost azotemii. Stosowanie tetracyklin u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wymaga nadzoru medycznego.

Tetracykliny mogą wydłużać czas protrombinowy, należy ściśle kontrolować receptę tetracyklin u pacjentów z koagulopatią. Przy długotrwałym stosowaniu leku wymaga okresowego monitorowania parametrów laboratoryjnych krwi, wątroby i czynności nerek.

Aby zapobiec objawom dyspeptycznym, zaleca się przyjmowanie leku wraz z posiłkami. Długotrwałe stosowanie leku Unidox Solutab może powodować dysbakteriozę, aw konsekwencji rozwój hipowitaminozy (zwłaszcza witamin z grupy B).

Istnieje możliwość oporności krzyżowej i nadwrażliwości na inne leki z serii tetracyklin.

Interakcje narkotykowe

Lek może powodować spadek wskaźnika protrombiny i skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Również w przypadku jednoczesnego stosowania z retinolem można zaobserwować wzrost ciśnienia śródczaszkowego.

Przyjmowanie razem ze środkami przeczyszczającymi magnezu, preparatami żelaza, wodorowęglanu sodu, wapnia, magnezu i glinu powinno nastąpić nie później niż 3 godziny po antybiotyku.

Stężenie doksycykliny we krwi zmniejszy się, jeśli lek zostanie połączony z etanolem, ryfampicyną, fenytoiną, barbituranami i karbamazepiną. Lek zmniejsza skuteczność antybiotyków penicyliny i cefalosporyny.

Analogi Unidox Medicine

Struktura określa analogi:

1. Wibramycyna.
2. Doksal.
3. Chlorowodorek doksycykliny.
4. Doksycyklina Nycomed (Stada, -AKOS).
5. Monoklina
6. Bassado
7. Doksiben.
8. Doksilan.
9. Dovitsin.
10. Ksedocin.
11. Vidoccin.

Jaka jest różnica między Unidox a Unidox Solutab?

Przedrostek „solyutab” w nazwie leku oznacza, że ​​tabletkę można rozkruszyć i rozpuścić w wodzie, aby przygotować zawiesinę do podawania. Ta metoda zażywania narkotyków jest preferowana przez dzieci.

Doksycyklina lub Unidox Solutab - co jest lepsze?

Główną różnicą między lekami jest fakt, że Unidox nie wywiera tak silnego działania na żołądek i nie powoduje skutków ubocznych charakterystycznych dla doksycykliny (wrzód żołądka, zapalenie żołądka). Wchłanianie substancji czynnej następuje w jelicie i prawie 100% leku jest wchłaniane przez organizm. Jedyną zaletą doksycykliny jest jej wyjątkowo niski koszt w porównaniu z oryginałem.

Warunki urlopowe i cena

Średni koszt Unidox Soluteb (tabletki 100 mg nr 10) w Moskwie wynosi 336 rubli. Wymagana jest recepta.

Przechowywać w temperaturze 15-25 C. Trzymać z dala od dzieci. Okres ważności - 5 lat.

Zobacz także: jak przyjmować antybiotyk Doksycyklina - analog Unidox.

UNIDOX SOLUTAB

Tabletki są dyspergowalne okrągłe, dwuwypukłe, od jasnożółtego lub szaro-żółtego do brązowego przeplatane, z grawerowaniem „173” (kod tabletki) z jednej strony i ryzykiem z drugiej.

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna - 45 mg, sacharyna - 10 mg, hyproloza (nisko podstawiona) - 18,75 mg, hypromeloza - 3,75 mg, koloidalny dwutlenek krzemu (bezwodny) - 0,625 mg, stearynian magnezu - 2 mg, laktoza jednowodna - do 250 mg.

10 szt. - Blistry z folii PCV / aluminium (1) - opakowania kartonowe.

Półsyntetyczny antybiotyk z grupy tetracyklin o szerokim spektrum. Ma działanie bakteriostatyczne dzięki tłumieniu syntezy białek patogenów.

Aktywny wobec tlenowych bakterii Gram-dodatnich: Staphylococcus spp. (w tym szczepy produkujące penicylinazę), Streptococcus spp. (w tym Streptococcus pneumoniae), Bacillus anthracis, Listeria monocytogenes; bakterie beztlenowe: Clostridium spp.

Doksycyklina jest także aktywna przeciwko tlenowym bakteriom Gram-ujemnym: Neisseria gonorrhoeae, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Enterobacter spp., Klebsiella spp., Bordetella pertussis, jak również w odniesieniu do Rickettsia spp., Treponemapp. i Chlamydia spp.

Pseudomonas aeruginosa, Proteus spp., Serratia spp., Większość szczepów Bacteroides fragilis jest oporna na doksycyklinę.

Dorośli wewnątrz lub w / w (kroplówki) przepisują 200 mg na dobę w pierwszym dniu leczenia, w kolejnych dniach - 100-200 mg / dobę. Częstotliwość odbioru (lub infuzji dożylnej) - 1-2 razy / dobę. W przypadku dzieci powyżej 8 lat i ważących powyżej 50 kg, dzienna dawka do podawania doustnego lub dożylnego (kroplówka) wynosi 4 mg / kg w pierwszym dniu leczenia. W kolejnych dniach - 2-4 mg / kg / dzień, w zależności od ciężkości przebiegu klinicznego choroby. Częstotliwość odbioru (lub infuzji dożylnej) - 1-2 razy / dobę. Zalecany minimalny czas dożylnej infuzji 100 mg doksycykliny (przy stężeniu infuzji 0,5 mg / ml) wynosi 1 godzinę.

Maksymalne dawki: dla dorosłych do podawania doustnego - 300 mg / dobę lub 600 mg / dobę (w zależności od etiologii patogenu); dla on / we wstępie - 300 mg / dzień.

Ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, jadłowstręt, ból brzucha, biegunka, zaparcia, dysfagia, zapalenie języka, zapalenie przełyku, przejściowe zwiększenie stężenia aminotransferaz wątrobowych we krwi, fosfataza alkaliczna, bilirubina.

Z układu krwiotwórczego: neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna.

Reakcje alergiczne: wysypka skórna, świąd, eozynofilia; rzadko - obrzęk naczynioruchowy, nadwrażliwość na światło.

Inne: wzrost resztkowego azotu, kandydoza, dysbioza jelit, przebarwienie zębów u dzieci.

Preparaty zawierające jony metali (środki zobojętniające kwasy, preparaty zawierające żelazo, magnez, wapń) tworzą nieaktywne chelaty z doksycykliną i dlatego należy unikać ich jednoczesnego stosowania.

Przy jednoczesnym stosowaniu barbituranów, karbamazepiny, fenytoiny, stężenie doksycykliny w osoczu krwi zmniejsza się ze względu na indukcję mikrosomalnych enzymów wątrobowych, co może być przyczyną zmniejszenia jego działania przeciwbakteryjnego.

Należy unikać kombinacji z penicylinami, cefalosporynami, które mają działanie bakteriobójcze i które są antagonistami antybiotyków bakteriostatycznych (w tym doksycykliny).

Wchłanianie doksycykliny jest zmniejszone przez kolestiraminę i kolestypol (należy obserwować odstęp między przyjmowaniem co najmniej 3 godzin).

W związku z tłumieniem mikroflory jelitowej doksycyklina zmniejsza wskaźnik protrombiny, co wymaga dostosowania dawki pośrednich antykoagulantów.

Przyjmowanie doksycykliny zmniejsza niezawodność antykoncepcji i zwiększa częstość krwawień przełomowych podczas przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogen.

Jednoczesne stosowanie retinolu przyczynia się do zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego.

Doksycyklina jest stosowana ostrożnie w zaburzeniach czynności wątroby. W przypadku upośledzenia czynności nerek nie jest konieczne dostosowanie dawki.

Aby zapobiec miejscowym działaniom drażniącym (zapalenie przełyku, zapalenie żołądka, owrzodzenie przewodu pokarmowego), zaleca się przyjmowanie w ciągu dnia dużej ilości płynu, pokarmu lub mleka. W związku z możliwym rozwojem fotouczulenia, konieczne jest ograniczenie nasłonecznienia podczas leczenia i przez 4-5 dni po nim.

Doksycyklina nie jest stosowana u dzieci poniżej 8 lat, ponieważ tetracykliny (w tym doksycyklina) powodują długotrwałe przebarwienia zębów, hipoplazję szkliwa i spowalniają podłużny wzrost kości szkieletu w tej kategorii pacjentów.

Roztwór doksycykliny do stosowania na / we wstępie należy stosować nie później niż 72 godziny po jego przygotowaniu.

Doksycyklina jest przeciwwskazana do stosowania w okresie ciąży i laktacji. Doksycyklina przenika przez barierę łożyskową. Może powodować długotrwałe przebarwienia zębów, hipoplazję szkliwa, zahamowanie wzrostu kości szkieletu płodu, a także rozwój nacieku tłuszczowego wątroby.

Jeśli to konieczne, stosowanie w okresie karmienia piersią powinno przerwać karmienie piersią.